Kapusta włoska, zwana też kapustą rzymską lub cyfrową, to odmiana kapusty, która wywodzi się z Włoch i jest popularna w całej Europie. Charakteryzuje się wąskimi, długimi liśćmi, złożonymi w okazałe, rozgałęzione główki.

Uprawa kapusty włoskiej jest podobna do uprawy innych odmian kapusty. Roślina ta preferuje gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym, dobrze zdrenowane i bogate w składniki odżywcze. Należy zapewnić jej regularne podlewanie, szczególnie w czasie suszy, oraz odpowiednią ilość nawozów organicznych i mineralnych.

Kapusta włoska jest rośliną, która dobrze znosi niskie temperatury, co umożliwia jej uprawę zarówno wiosną, jak i jesienią. Można ją siać bezpośrednio do gruntu lub stosować rozsadę. Rozsadę można hodować w szklarni lub na parapecie, zaczynając od wysiewu nasion w pojemnikach z ziemią.

Po wschodach, kiedy siewki osiągną 5-6 cm wysokości, należy je przesadzić na stałe miejsce. Należy je sadzić w rzędach, zachowując odstęp około 40 cm między roślinami.

W czasie uprawy ważne jest utrzymywanie czystości i zwalczanie szkodników oraz chorób, takich jak m.in. mączniak rzekomy czy zgnilizna kapusty.

Kapusta włoska jest zbierana, gdy jej liście są miękkie i jędrne, zwykle w okresie od października do listopada. Można ją spożywać na surowo, dodając do sałatek lub kanapek, a także gotować lub piec w formie zapiekanek lub farszów. Kapusta włoska jest bogata w witaminy, minerały i błonnik, co czyni ją wartościowym składnikiem diety.